Woda oddziałuje na wszystkie sfery ciała człowieka. Pływanie, ćwiczenia i zabawy w basenie przynoszą wiele satysfakcji i przyjemności. Wykonywanie ćwiczeń w wodzie, angażuje organizm do intensywniejszej pracy główne i pomocnicze mięśnie oddechowe, zwiększa amplitudę ruchów klatki piersiowej. W basenie wzrasta również głębokość oddechów. Wszystko to prowadzi do wzrostu pojemności życiowej, lepszej wentylacji płuc i jest niezmiernie korzystne dla procesu oddychania.

Woda jest naturalnym środowiskiem terapeutycznym, które stwarza ogromne możliwości wszechstronnego oddziaływania na funkcjonowanie całego organizmu człowieka. Wykorzystując specyficzne właściwości środowiska wodnego można uzyskać maksymalne korzyści ogólnozdrowotne dla osób ćwiczących. Terapia w wodzie kierowana jest do dzieci, a także do osób dorosłych.

Zajęcia są prowadzone indywidualnie lub grupowo, w czasie ćwiczeń fizjoterapeuta pozostaje z pacjentem w wodzie, pokazując ćwiczenia i korygując ich wykonanie oraz korzysta z dostępnego sprzętu rehabilitacyjnego i treningowego. W czasie zajęć grupowych najczęściej instruktorzy nadzorują ćwiczenia rehabilitacyjne na brzegu basenu.

Zajęcia pływania z elementami gimnastyki korekcyjnej lub ćwiczenia aqua aerobiku może stanowić cenne uzupełnienie klasycznej gimnastyki korekcyjnej, co udowadniają wyniki badań naukowych, jednoznacznie wskazujące na pozytywny wpływ terapii na postawę ciała nie tylko dla dzieci. Ćwiczenia w wodzie są chętnie stosowane przez fizjoterapeutów, zalecane przez lekarzy i akceptowane przez dzieci i rodziców.

Zalety ćwiczeń w wodzie to m.in. wyeliminowanie masy ciała, odciążenie stawów poprzez działanie wyporu wody, większy zakres ruchomości, rozluźnienie przykurczonych mięśni, wzmacnianie mięśni przez wykorzystanie oporu wody, a także – lub przede wszystkim – wpływ na czucie głębokie, świadomość ciała, a dzięki temu na czucie pozycji skorygowanych. Dotychczas uważano, że podstawą leczenia skolioz jest kształtowanie silnego gorsetu mięśniowego.

Odpowiedni dobór ćwiczeń ogólnoustrojowych, rozluźniających i oddechowych połączonych z naturalnymi właściwościami wody uruchamia jednocześnie główne i pomocnicze mięśnie oddechowe, co bez zanurzenia w wodzie możliwe jest tylko przy ćwiczeniach o większej intensywności oraz w przypadku stosowania ćwiczeń oporowych dla wdechu. Dodatkowo, pływanie rozciąga przykurczone z powodu skoliozy mięśnie: piersiowy większy, dźwigacz łopatki i czworoboczny, biorące udział w mechanizmie oddychania.

W celu ich zaktywizowania stosuje się techniki pływackie z obszernymi, zagarniającymi ruchami ramion, które wykonywane na plecach wykorzystują działanie wyporu wody na uwypuklenie klatki piersiowej i korekcję nadmiernej kifozy piersiowej. Należy jednocześnie uwzględnić konieczność sterowania ruchomością klatki piersiowej w wodzie, gdyż woda utrudnia pracę zanurzonych mięśni

Długotrwały trening pływacki wiąże się z adaptacją postawy ciała, głównie w płaszczyźnie strzałkowej. U pływaków znacznie rzadziej występują asymetrie barków i łopatek, co sprzyja prawidłowej postawie i profilaktyce skolioz.