Czy wg Was znak zapytania w tytule tego artykułu jest słuszny? Czy w naszym społeczeństwie dalej fit senior wyklucza się nawzajem? A może nadszedł już ten moment, że jest to naturalne? Zanim przeczytacie poniższy tekst, zastanówcie się przez chwilę nad swoimi dziadkami, rodzicami i sobą. Jak chcielibyście spędzić jesień swojego życia? A teraz dwie rzeczywistości. Jedna, niestety dalej przeważająca. Babcia/dziadek schorowani, z nadwagą lub nawet otyli chodzący od lekarza do lekarza, siedzą przed telewizorem i narzekają na wszystko dookoła. Ich samopoczucie jest co raz gorsze. Połykają co raz więcej leków. Boli ich kręgosłup, stawy, nogi odmawiają posłuszeństwa. Wyniki morfologii nie zachwycają. Ciężko im zrobić zakupy nie mówiąc już o zabawie z wnukami na placu zabaw. Zmiana nawyków żywieniowych nie wchodzi w grę, ćwiczenia to wymysł a Wam wciskają schabowego na smalcu… Znacie skądś ten obrazek? I nie mówimy tu o prawdziwych seniorach, takich po 80., ale o ludziach w wieku 60-70 lat. Smutne, prawda?