Blog

Rehabilitacja po chorobie koronawirusa

Rehabilitacja w środowisku wodnym po przybytej chorobie na koronawirusa

Głównym celem leczenia fizjoterapeutycznego dla ozdrowieńców jest zapobieganie powikłaniom związanym z unieruchomieniem osoby z leczeniem zaburzeń oddechowych i czynnościowych oraz przywróceniem sprawności pacjentom do poziomu sprzed choroby. W czasie powrotu do pełnej sprawności bardzo pomocne są ćwiczenia oporowe wykonywane na basenie w formie zajęć oddechowych, aqua aerobiku lub pływania.

Rehabilitacja w powrocie do zdrowia po koronawirusie

Jednym z lepszych efektów, jakie można uzyskać po rehabilitacji w wodzie jest zdecydowanie łatwiejsze oddychanie po wyjściu z basenu. Ćwiczenia pomagają oczyścić oskrzela z zalegającej wydzieliny. Wspomagane jest to poprzez ruch ramion oraz wyższą temperaturę ciała, jaka wytwarzana jest podczas aktywności fizycznej.

Podstawowe ćwiczenia, jakie proponuje się na basenie to ćwiczenia oddechowe, czyli wydmuchiwanie powietrza do wody tzw. bąbelki, jakie wykonuje się na wstępnym etapie nauczania pływania. Kolejnym etapem mogą być ćwiczenia oddechowe pod wodą.

Ozdrowieńcy, którzy ćwiczą w basenie bardzo dobrze tolerują zajęcia rehabilitacyjne, w których są zanurzeni „po szyję”. Woda otacza klatkę piersiową powoduje opór oddechowy podczas wdechu, a podczas wydechu ułatwia opróżnianie płuc. W kolejnych etapach rehabilitacji w wodzie można spróbować maszerować po dnie lub przemieszczać się w pasie wypornościowym na głębokiej wodzie w pozycji pionowej. Na końcu zalecane jest pływanie lub aqua aerobik, czyli ćwiczenia ogólnorozwojowe z wykorzystaniem materiałów wypornościowych w basenie.

W początkowym etapie rehabilitacji należy pamiętać, że zbyt duży wysiłek może okazać się mocnym obciążeniem i nie tylko zniechęci pacjentów, ale też może poważnie zaszkodzić sercu. Aby odzyskać kondycję, należy stopniowo wprowadzać wszelkie ćwiczenia ruchowe. Powinno się zaczynać od lekkich ćwiczeń oddechowych do coraz bardziej zaawansowanych ćwiczeń wydolnościowych. Ważne jest także monitorowanie tętna podczas wysiłku przy aktywności fizycznej.

Ze względu na swoje właściwości fizyczne, środowisko wodne stanowi wspaniałe narzędzie w rehabilitacji różnych schorzeń i dysfunkcji psycho-fizycznych. Woda w basenie zapewnia odciążenie stawów, przy równoczesnej możliwości pracy oporowej dla wybranych grup mięśniowych. Rehabilitacja w wodzie redukuje napięcie mięśniowe, działa stymulująco na układ czucia powierzchownego i głębokiego. Osobom nie poruszającym się samodzielnie, stwarza możliwość większej mobilności ruchowej. Równocześnie środowisko wodne, jako zupełnie odmienne od lądowego, jest odpowiednim wyzwaniem dla kontroli oddechu i równowagi. Ćwiczenia w wodzie zapewniają całe spektrum intensywności i rodzajów wysiłku, od bardzo relaksujących, po wzmacniające i poprawiające wydolność krążeniowo-oddechową.

Zaangażowanie dużych grup mięśniowych podczas ćwiczeń w wodzie następuje w sposób naturalny, co prowadzi do poprawy wydolności krążeniowo-oddechowej. Aktywność fizyczna w basenie może opóźnić i łagodzić zmęczenie mięśniowe. Jednocześnie ciśnienie hydrostatyczne wody wpływa na intensywniejszą pracę mięśni oddechowych głównych i pomocniczych, a przez to lepsze ich ukrwienie i poprawę wydolności. Jeśli ćwiczący znajduje się w pozycji stojącej, środowisko wodne powoduje wyższe ułożenie jego przepony w jamie brzusznej (hiperkorekcja płaskiego ustawienia przepony przy deformacji odcinka piersiowego lub piersiowo-lędźwiowego), co wymusza oddychanie torem piersiowym, a zmniejszenie pojemności płuc wpływa na wzrost liczby oddechów, co możemy zaobserwować podczas zajęć aqua aerobiku. Woda stanowi naturalny opór dla wdechu i ułatwia wydech. Czynniki te w konsekwencji prowadzą do wzmocnienia mięśni oddechowych, uelastyczniają i zwiększają ruchomość klatki piersiowej.